Casa mia

Dint'a sta casa mia
quanto nce stive tu
rignava l'allegria
surriso e giuventù .
'A che te ne si ghiuta
nun ce resisto cchiù ,
sta casa è triste e muta
pecchè nce manche tu.

Aggio restate 'e cose
comme nce fusse tu
sta casa è chiena 'e rose
ma tu nun tuorne cchiù .
Rose d' 'a loggia mia
profumo 'e giuventù
mo pe sta pucundria
nun addurate cchiù.

Casa mia
stammo purtanno 'o lutto tutt' 'e duie
'ncore tenimmo na malincunia
cumm' 'a brutta freva ca nce struie
e lentamente nce farrà murì .
Casa mia,
comm'era bello quanno a voce soia
spanneva dint'a ll'aria n'armunia
sta gioia era da mia, ma pure 'a toia
gioia ca nun putimmo cchiù sentì.