Luntano 'a te

Me sò 'mbarcato a bbuordo a nu vapore
pe me scurdà na brutta 'nfamità.
Na femmena birbante e senza core,
m'ha miso 'ncopp' 'o punto 'e me dannà.

E mo, ca stongo 'nterra furastiera
luntano, nun l'avesse cchiù penzà...
Io chiagno tutt' 'o juorno, e quanno à 'a sera,
m'addormo stanco muorto d' 'a chiammà.

Luntano 'a te, quanta malincunia;
luntano 'a te, gnornò nun pozzo stà.
St'ammore, ojnè, comme na malatia
me struie; aimè, certo m'acciderà!
Tu si felice; 'o saccio, mo
vuò bbene a n'ato:
e t' 'e scurdate tutt' 'e vase
date a mme?
Luntano 'a te, io moro 'e gelusia;
luntano 'a te nun pozzo cchiù campà!

Vurria turnbà, ma po' me dice 'o core:
ojh giuvinotto amante nun turnà;
chella mo dorme 'mbraccio a n'ato ammore,
'o nomme tuio s'è scurdato già.

Nun t' 'a piglià, ch' 'a colpa nun è 'a soia;
quanno è destino, nun se pò cagnà!...
nun c 'è che fà si chesta è 'a croce toia
portala cu pacienza e carità.